หลักคำสอนของพระพุทธเจ้าเรียกว่า ความจริงอันประเสริฐสี่ประการ อันเป็นข้อเท็จจริงสี่ประการที่ผู้ที่ได้บรรลุพระธรรมเห็นว่าเป็นความจริง

ความจริงอันประเสริฐข้อแรก คือ ปัญหาที่แท้จริง

ถึงแม้ว่าจะมีความสุขมากมายในชีวิต แต่ทุกสิ่งมีชีวิต ตั้งแต่แมลงที่เล็กที่สุด ไปจนถึงคนเร่ร่อน ไปจนถึงมหาเศรษฐี ประสบปัญหา ระหว่างการเกิดกับการตาย เราแก่และเจ็บไข้ได้ และคนที่เรารักตายจากไป

เราเผชิญกับความความขัดข้องและผิดหวัง ไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ หรือเจอในสิ่งที่เราไม่ต้องการ

ความจริงอันประเสริฐข้อสอง คือ เหตุที่แท้จริงของปัญหา

ปัญหาของเราเกิดจากเหตุและเงื่อนไขที่ซับซ้อน แต่พระพุทธเจ้าตรัสว่าสาเหตุหลักคือความไม่รู้ความจริงของเราเอง

นั่นคือวิธีที่จิตใจของเราฉายภาพวิถีการดำรงอยู่ที่เป็นไปไม่ได้ให้กับตัวเองและทุกคนและทุกสิ่งทุกอย่าง

ความจริงอันประเสริฐข้อสาม คือ การยุติที่แท้จริงของปัญหา

พระพุทธเจ้าทรงเห็นว่าสามารถขจัดปัญหาทั้งหมดของเราได้เพื่อไม่ให้เราต้องประสบกับปัญหานั้นอีก

โดยการทำลายสาเหตุของปัญหา คือความไม่รู้ของเราเอง

ความจริงอันประเสริฐข้อสี่ คือ เส้นทางที่แท้จริงของจิตใจ

ปัญหาจะหมดไปเมื่อเราขจัดความไม่รู้ โดยการเข้าใจความเป็นจริงอย่างถูกต้อง เราทำสิ่งนี้โดยตระหนักว่าทุกคนเชื่อมโยงกัน

และพึ่งพาซึ่งกันและกัน บนพื้นฐานนี้เราพัฒนาความรักและความเห็นอกเห็นใจต่อสิ่งมีชีวิตทั้งหมดอย่างเท่าเทียมกัน

เมื่อเราขจัดความสับสนเกี่ยวกับวิถีการดำรงอยู่ของเราและผู้อื่นแล้ว เราก็สามารถกระทำการที่เป็นประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่นได้